در امتداد سکوت در حاشیه کبود غم با سایه ام پرسه خواهم زد دیریست گلبوته های خیال تو در کوچه های بیدار ذهنم به انتظار نشسته اند ای پر کشیده از باغسار چشم من با من بگو تا تو بیایی شکفتن پیچکها را با که بگویم و آواز جیرجیرکها را با که بخوانم ستاره ها بوی غربت گرفته اند با من بگو با کدامین پرنده با کدامین قفس الفت توانم داشت با من بگو وقتی تو نیستی پای کدامین مهتاب پای کدامین آینه می توان گریست !!!
توی یک کنج اتاق منم و یک قاب عکس منم و دنیایی از خاطره ها توی این کنج اتاق منم و یک فنجون خالی چای منم و یک حبه قند گوشه ء فنجون فال منم و یک برگ خشکیده توی دفتر عشق منم ویک قطره اشک خشکیده روی فرش اتاق توی کنج این اتاق بی کسی منم و یک دنیا از خاطره ها منم و یک جای خالی تو اتاق منم و یک دل تنها و غریب توی یک شهر پر از تنهایی دل من هرجا باشه بازم بی اون تنها شده دل من غصه نخور تو هم یه روز شاد میشی دل من غصه نخور 
یکی را دوست میدارم
ولی افسوس او هرگز نمیداند
نگاهش میکنم شاید بخواند راز پنهانم
که اورا دوست میدارم
که او هرگز نگاهم را نمیخواند
به برگ گل نوشتم من. تورا من دوست میدارم
ولی افسوس . او گل را به زلف کودکی آویخت
تا اورا بخنداند
به مهتاب گفتم ای مهتاب
سر راهت به گوش او سلام من رسان وبگو
تو را من دوست میدارم
ولی افسوس چو مهتاب روی بسترش لغزید
یکی ابر سیه آمد که روی مه بپوشاند
صبا را دیدم و گفتم : صبا دستم به دامانت
بگو از من به دلدارم
تو را من دوست میدارم
ولی افسوس و صد افسوس
ز ابر تیره برقی جست
که تا صد را میان ره بسوزاند
کنون وامانده از هر جا
دگر با خود کنم نجوا
یکی را دوست میدارم
ولی افسوس
او هرگز نمیداند...
ولی افسوس....
باز هم ستاره به ستاره جستوجویت کردم ولی نیافتمت
از کهکشان دلسپردگی من خسته شدی که تاب ماندن نیاوردی و بی خبر رفتی؟
مهتاب کهکشان نیافتنی من
آنقدر بی تاب دیدنت شده ام که دلتنگی ام را به قاصدک سپردم
و با هزار شعر و ترانه رقصان به سوی تو فرستادم.
روزها و شب ها به دنبال تو آمدند و تو را ندیدند.
قاصدک هم برنگشت.شاید او هم شیفته نگاه مهربانت شد.
باشد,اشکالی ندارد. تو عزیزی,اگه یه قاصدک هم از من قبول کنی,خودش دنیایی است.
کاش یاس هایی که برایت پرپر شدند و به سویت آمدند
دوست داشتنم را برایت آواز کنند. کاش باران بعدازظهرهایت تو را به یاد اشک های من بیندازد.
نازنین,هر پرنده سفرکرده ای از تو می خواند.
و هر غنچه ای که می شکفد نام تو را به زبان می آورد.
نیم نگاهی به روزهای تنهایی ام کن و لحظه های زرد و بی صدای مرا تو آبی و ترانه باران کن.
بگذار باز هم قاصدک ترانه های من در هوای دلتنگی تو پرواز کند.
همین حوالی بی قراری ها باز هم گل های بی تابی شکفته زیبا
امشب,شام غریبانه عاشقانه من و تو است.
به یادت مثل شمع می سوزم و ذره ذره ,وجودم آب می شود .
تو هم به یاد بی تابی هایم شمعی روشن کن و بگذار مثل من بسوزد
مهربانی باران
یادم کن در هر شبی که بی ستاره باشد.
برگرد تا قصه من و تو پایانش تلخ و غم انگیز نباشددلم برای لحظه های دیدار با تو تنگ شدهچه عاشقانه نگاهم می کردی و حرف می زدیچرا رفتی از کنارم؟تو رفتی و من تنهای تنها در این دنیای بی محبتبا چند خاطره ماندمبرگرد تا دوباره آن خاطره های شیرین باهم بودن تکرار شوددلم بد جور برای تو برای حرف هایت تنگ صدای خنده هایت تنگ شدهبا آمدنت من را دوباره زنده کنواحساس را دوباره در وجودم شعله ور کنتا عاشقانه تر از همیشه از تو آن عشق پاکت بنویسم
چطور بگم که دلتنگ توام تویی که مونس شب های دل بی قراری ام بودیچطور بگم که باغ دلم به غم نشسته واز دوری تو دلتنگ شده؟چطور بگم که وجود تو... گرمای صدای دلنشین توبه من آشفتهزندگی می بخشه؟چطور بگم که این دل بی طاقت بهانه تو را می گیرد؟چطور بگم که دستانم گرمی دستانت را می خواهد؟ای تنهاترین ستاره زندگی منپشت پنجره دل تنگم به انتظار لحظه با تو بودن می مانمتا با آمدنت دل بی قرارم را آرام کنی
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
سلام خدمت تمامی دوستان گلم وبلاگ من عشقولانه است وغمگین هست نمیدونم چرا ولی سعی میکنم شاد ترش کنم شعرهایی که مینویسم از خودم میگم یا از دفتر خاطراتم خیلی دوست دارم بهم سر بزنید ونظر بدید کمکم کنید تا بهتر بشه وبلاگم اصلا دوست ندارم کسی بدون اجازه ام مطالبمو کش بره اصلا راضی نیستم حتما بهم بگید اگه این کار خواستید انجام بدید وگرنه مدیون هستید چون مطالب شخصی خودمون هست دوستتون دارم منتظرتون هستم معمولا اپم بهم سر بزنید خوابگاه هستم دسترسی به کامپیوتر زیاد ندارم ولی سعی میکنم بهتون سر بزنم اخرین حرفم با خدا باش پادشاهی کن بی خدا باش گدایی قربونتون نظر یادتون نره ارادتمند شما:الهه
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت